Wijze bomen, troostende winden

Misschien herkenbaar voor je ...

Dit zijn allemaal verliessituaties waardoor je in een rouw kan belanden omwille van het gemis van iets of iemand waar je sterk aan gehecht was maar die er niet meer is.

In een drukke maatschappij, waar sowieso al enorm veel prikkels op je afkomen en waar dikwijls maar weinig ruimte is om je verhaal te kunnen doen, kan je je dan behoorlijk eenzaam en verdrietig voelen.

Wist je ... dat de natuur hierbij niet alleen helend maar ook troostend kan zijn ?
Het brengt je zowel mentaal als fysiek in beweging, stapje voor stapje. Je kan de wind door je hoofd laten waaien en je gedachten en gevoelens eventjes loslaten. Er komt (tijdelijk) meer licht en helderheid op je pad.

Als je tegelijkertijd verbindt met mensen die in gelijkaardige situaties zitten, kan dat hartverwarmend zijn. Door met elkaar te praten, naar elkaar te luisteren of door gewoon samen stil te zijn, kan je steun en (h)erkenning bij elkaar vinden. Al wandelend gebeurt dit in een ongedwongen sfeer waarbij helemaal niets moet en veel mag. 

Alleen in verbondenheid met anderen heeft het leven zin

Ik nodig je graag uit voor deze troostwandeling, waarbij je je samen met lotgenoten even kan onderdompelen in de stilte en de schoonheid van de natuur.

Een zinvolle én zintuiglijke manier om met een positieve insteek samen op stap te gaan bij verlies, waarbij de natuur actief ingezet wordt als troost, als spiegel en als rustbrenger.

Naast momenten van reflectie, zullen er onderweg ook passende teksten of gedichten en stukjes muziek gedeeld worden, die bijdragen aan een warme, aangename sfeer.

We maken vanuit dankbaarheid voor wat er was én wat er is, ruimte voor een liefdevolle verbinding ... met de natuur, met jezelf én met elkaar     Je bent van harte welkom